Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

H αλήθεια για του βλάχους και ανεπίτρεπτος εφησυχασμός (1)


Κούμας Κωνσταντίνος
[1777, Λάρισα - 1836, Τεργέστη]
Όλοι οι νομοί Θεσσαλίας έχουν συμβάλει στην επαλήθευση της ελληνικότητας των βλάχων. Πρώτα τα Τρίκαλα προηγούνται χρονικά αφού ο Μέγας διδάσκαλος του γένους Νικόλαος Τζαρτζούλης, Μετσοβίτης δίδαξε εκεί και υπεστήριξε ότι «οι συμπατριώτες του ήταν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων».
Την Καρδίτσα εκπροσωπεί ο ιστορικός Γ. Καλοκαιρινός, από τον Άγιο Γεώργιο, κάτοχος 7 γλωσσών και με σπουδές στο εξωτερικό. Σε μελέτημά του με τίτλο «Οι Κουτσόβλαχοι και το γλωσσικό των ιδίωμα» λέγει «το ελληνολατινικόν γλωσσικό ιδίωμα, όπερ εξακολουθεί να είναι απλώς η οικιακή γλώσσα μέχρι σήμερον, ιδία στα ΝΔ της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας…». Γράφει ακόμα : « Ούτοι πλην της γλώσσης, κατά τα λοιπά είνε γνήσιοι Έλληνες, έχουσιν ακμαίον το ελληνικόν αίσθημα, αλώβητα τα πάτρια, την θρησκευτικήν και ελληνικήν συνείδησιν ανεπηρέαστον, τον έρωτα προς την ελληνικήν παιδείαν και την αφοσίωσιν ακραιφνήν προς την κλασσικήν Ελλάδα… Φέρουσιν άπαντα τα φυλετικά ιδιώματα του ελληνικού χαρακτηρισμού, της ιδιοφυίας και της ελευθεριότητος μετά της προς την εμπορίαν κλίσεως και μετά της προς την γενέτειραν πατρίδα διαπύρου αφοσιώσεως…»
Ο Βόλος ανέδειξε τον Απόστολο Βακαλόπουλο, καθηγητή του ΑΠΘ, αποδέκτη της επισημάνσεως του Βυζαντινού Χρονογράφου Ιωάννου Λυδού, 6ου αιώνα μ.Χ., κατά τον οποίο οι Έλληνες στην Ευρώπη (έτσι ονομάζει την Βαλτική), υπερτερούσαν δημογραφικά των άλλων λαών, αλλά «κοντά στα ελληνικά» μιλούσαν λατινικά, ήταν δηλαδή λατινόφωνοι ή και δίγλωσσοι.., είχαν γίνει βλάχοι , δοθέντος ότι παρωταρχικά βλάχος σημαίνει λατινόφωνος.
Λαρισαίος είναι και Κωνσταντίνος Κούμας, μέγας διδάσκαλος του Γένους, αναγνωρισμένος πρώτος Νεοέλληνας ιστορικός με πολλαπλές και επιτυχείς σπουδές στο Εξωτερικό, Γερμανία,, όπου αναγορεύεται διδάκτωρ δύο πανεπιστημίων και αντεπιστέλλον μέλος των Ακαδημιών Μονάχου και Βερολίνου. Σε σύνθετό και πολύτομο σύγγραμμά του, με τίτλο ‘Ιστορίαι των ανθρωπίνων πράξεων’ ΙΒ, Βιέννη 1832, σελ. 531, αναπτύσσοντας διεξοδικά την εξάπλωση της λατινικής γλώσσας επί Ρωμαιοκρατίας συμπεραίνει λατινοφωνίαν Ελλήνων, γέννηση βλάχων στην ελληνική χερσόνησο, οι οποίοι είναι ‘Έλληνες το γένος’. Όμως δεν αρκείται εκεί και προβαίνει σε πρόσθετη ουσιαστική και σαφή σημείωση : «Συμπεριφέρονται αδελφικώς με τους Γραικούς ως Γραικοί και δεν δείχνουν ούτ’ εκείνοι ούτε ούτοι καμμίαν εθνικήν διαφοράν προς αλλήλους, καθώς τω όντι είναι αμφότεροι οι λαοί μίας πατρίδος τέκνα, και των αυτών προγόνων απόγονοι» .
Έχουν μεγάλη σημασία οι απόψεις του κ Κούμα (1777-1836) γιατί αυτός έζησε πριν από την έναρξη της Ρουμανικής προπαγάνδας, Έτσι ο συγκεκριμένος επιστήμονας εξέφρασε τη αλήθεια αβίαστα χωρίς να θέλει να αποδείξει κάτι .

Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ελευθερία .Ι Νικολαϊδου σε πρόσφατο σύγγραμμά της με τίτλο ‘Η Ρουμανική προπαγάνδα στο βιλαέτι Ιωαννίνων και στα βλαχόφωνα χωρία της Πίνδου τ.Α’ ( μέσα 19ου αι.- 1900) σελ. 22, σημειώνει «τη θέση αυτή, που διατύπωσε πρώτος ο Κων. Κούμας, Ιστορίαι ανθρωπίνων πράξεων τ.12 Βιέννη 1832 σ. 530-531, υποστηρίζει σθεναρά και Απ. Ε. Βακαλόπουλος, Ιστορία του Ν. Ελληνισμού τ. 1 β’ .εκδ. σ. 35 κ εξ και επαναλαμβάνει με σθεναρά επιχειρήματα ο κ Λαζάρου (Η Αρωμουνική σ. 91-114) και η Μαρία Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου (Συμβολή στην έρευνα για την εθνολογική κατάσταση της Μακεδονίας πριν από τους βαλκανικούς πολέμους, Δωδώνη τευχ. Α’τ. 20, 1991,σ 351).

Ο Βακαλόπουλος επανέρχεται με μεταγενέστερο σύντομο μελέτημά του με τίτλο «Ο γλωσσικός εκλατινισμός των κατοίκων της Ηπειρωτικής Ελλάδας», Ιστορία της Μακεδονίας από τα προϊστορικά χρόνια ως το 1912. ΕΜΣ, Θες/νίκη 1983 σελ. 49-50. Παραδέχεται ότι «την άποψη του εκλατινισμού των εντόπιων ελληνικών πληθυσμών τη διατύπωσε πριν 150 χρόνια κιόλας ο πρώτος Νεοέλληνας ιστορικός, ο Κων. Κούμας με απλούς και πιστικούς συλλογισμούς, αλλά το έργο του δεν μελετήθηκε έκτοτε συστηματικά και οι παρατηρήσεις του πέρασαν απαρατήρητες και ανεκμετάλλευτες».

Επίσης ο καθηγητής της γλωσσολογίας και πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Μπαμπινιώτης αξιολογώντας τον κο Α.Λαζάρου λέει μεταξύ άλλων τα εξής «ο κ Λαζάρου είναι ο πρώτος μελετητής, ο οποίος από ιστορικής πλευράς συστηματοποιεί τα μέχρι τούδε λεχθέντα, συμπληρώνει και αποδεικνύει βάσει ισχυράς επιχειρηματολογίας την άλλοθεν υποστηριχθείσαν ελληνικότητα της καταγωγής των Αρωμούνων».

Έτσι το Ψήφισμα (βλ. Ελευθεροτυπία, 28-08-2000) που υπογράφουν 30 Βλαχογενείς Δήμαρχοι δικαιολογείται απόλυτα. Στο ψήφισμα αυτό οι Δήμαρχοι βροντοφωνούν. «Είμαστε Έλληνες, όχι μειονότητα». Ταυτόχρονα με θάρρος «καταδικάζουν κάθε είδους δραστηριότητες που οδηγούν στην κατασκευή ανύπαρκτων μειονοτήτων». Αρνούνται σε οποιονδήποτε το αυθαίρετο δικαίωμα να ετεροπροσδιορίζει τους βλαχόφωνους έμμεσα ή άμεσα, συζητώντας σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο, τη στιγμή που οι ίδιοι δεν αυτοπροσδιορίζονται ως μειονότητα, και καταδικάζουν σκοπιμότητες του Κ.Ε.Μ.Ο., το οποίο παρουσιάζει το βλαχικό λατινογενές ιδίωμα ως μειονοτική γλώσσα, θέτοντας ευθέως θέμα ύπαρξης βλαχικής μειονότητα στην Ελλάδα». Προ πάντων δε ‘προειδοποιούν ότι θα αντιδράσουν δυναμικά».
Αυτό συνέτησε αμέσως αρμοδίους και παρετρεχάμενους ευρωδίαιτους! Προειδοποιητικές διακηρύξεις υπήρξαν και από μέρους της Πανελλήνιας τότε Ένωσης Πολιτιστικών Συλλόγων Bλάχων, ενώ η γλώσσα της Ανακοίνωσης ΟΑΣΠΕ (Ομοσπονδίας Ασπροποτάμιων Συλλόγων Πολιτισμικής Ενότητας) τσακίζει κόκκαλα: «Καταγγέλει και ταυτόχρονα εκφράζει την αντίθεσή της σ’αυτού του είδους μεθοδεύσεις του Κ.Ε.Μ.Ο. που μαζί με ορισμένους ‘αιθεροβάμονες’ από το εσωτερικό, περίπου 15 άτομα όλοι κι όλοι .. προσπαθούν έμμεσα να περάσουν την άποψη, ότι οι βλάχοι είναι μειονοτική ομάδα..
Κανείς τους δεν τους έδωσε το δικαίωμα να αποφασίζουν για τους βλάχους χωρίς τους βλάχους και έμμεσα, ή αν όχι άμεσα, να εντάσσουν το περήφανο αυτό κομμάτι του ελληνισμού σε ομάδες μειονότητας, μέσα στην ίδια του την χώρα».
Εξαιρετικά ελπιδοφόρες είναι και ελεύθερες γραφές μη βλάχων όπως του επιφανούς Θεσσαλού Δημοσιογράφου Αντώνη Καρκαγιάννη, ο οποίος σε άρθρο του συμπυκνώνει τις απόψεις του στο εξής: «Αν οι βλάχοι αποτελούν ‘μειονοτική ομάδα’, τότε ποια άλλη ομάδα δεν είναι» (Καθημερινή, 28 Ιουλίου 2001, 20).

Σπουδαία παρέμβαση έκανε και ο Γερμανός καθηγητής του πανεπιστημίου Mannheim Heinz Richter ο οποίος και στην χώρα του αλλά και στην Αθήνα διακήρυξε την ελληνικότητα των βλάχων τονίζοντας: 
« …. Δεν είναι αποδεκτή η ύπαρξη αρωμουνικής μειονότητας. Υπάρχουν Έλληνες αρωμουνικής ή καλύτερα βλαχικής καταγωγής. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για μειονότητα. Οι βλάχοι έχουν ελληνική ταυτότητα. Τον 19ο αιώνα αλλά ακόμη και σήμερα, αποτελούσαν και αποτελούν μεγάλο μέρος της ηγετικής elite της Ελλάδας. Πολλοί Έλληνες δεν γνωρίζουν καν ότι είναι βλαχικής καταγωγής. Πριν από τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο η Ρουμανία επιχείρησε μάταια να χρησιμοποιήσει τους βλάχους ως όργανο της πολιτικής της.. Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο επιχειρήθηκε από ιταλικής πλευράς το ίδιο μάταια, ο προσηλυτισμός των βλάχων σε μια αρωμουνική εθνότητα. Το βραχύβιο ‘κράτος’ εξαφανίστηκε κατά την διάρκεια ακόμα της Κατοχής άδοξα, λόγω της αρνητικής στάσεως, αντιστάσεως των ίδιων των βλάχων. Οι βλάχοι είναι από κάθε άποψη Έλληνες» (Anthener Zeiturg, 01-11-1994) .
Αυτή είναι η αλήθεια για τους βλάχους. Εν τούτοις δε επιτρέπεται οποιουσδήποτε εφησυχασμός. Στο επόμενο σημείωμα θα εξηγήσουμε γιατί !

(πηγή Αχ. Λαζάρου Αθήνα 2002. επιμέλεια έκδοσης « Μοριάς- Θόδωρος Κ. Τρουπής- Απόδοση ηλεκτρονικά Τσιαμήτρος Γιάννης εκπ/κός-χοροδιδάσκαλος).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.